Co to jest i jakie są przyczyny? Przez nowotwór jelita cienkiego rozumiemy zarówno złośliwe, jak i niezłośliwe guzy nowotworowe umiejscowione w jelicie cienkim. Guzy nowotworowe w jelicie cienkim mogą być pierwotne, to znaczy wywodzić się z jelita cienkiego lub przerzutowe, to znaczy wywodzić się z innych narządów, np.: jelita grubego, żołądka, trzustki, gruczołu krokowego, pęcherza moczowego czy narządów płciowych (jajników, macicy). Centralne położenie jelita cienkiego w jamie brzusznej powoduje, że narząd ten jest często wciągany w naciek nowotworowy guzów narządów, z którymi sąsiaduje w jamie brzusznej i miednicy. Nie ustalono jednoznacznych czynników wpływających na powstanie nowotworów jelita cienkiego. Do najczęściej wymienianych zalicza się palenie tytoniu i spożywanie alkoholu. Zauważono, że nowotwory jelita cienkiego pojawiają się częściej u osób, u których stwierdza się występowanie innych chorób przewodu pokarmowego, w tym: choroby Leśniowskiego i Crohna, celiakii, obecność polipów i zespołów polipowatości przewodu pokarmowego, takich jak zespół Gardnera, polipowatość rodzinna, zespół Peutza i Jeghersa. Nowotwory jelita cienkiego mogą występować również u chorych, u których stwierdza się jednoczesne występowanie nowotworów innych narządów - dotyczy to kobiet chorych na raka piersi, raka endometrium oraz mężczyzn z rakiem gruczołu krokowego. Rak jelita cienkiego może współwystępować u chorych na raka jelita grubego. Jak często występuje? Pierwotne nowotwory jelita cienkiego występują bardzo rzadko. Uważa się, że stanowią one około 2% wszystkich nowotworów przewodu pokarmowego. Kiedy zauważymy, że długość jelita cienkiego to ponad 70% długości całego przewodu pokarmowego, a jego powierzchnia przekracza 90% powierzchni całego przewodu pokarmowego, to liczba chorych z powodu choroby nowotworowej jelita cienkiego jest zaskakująco mała. Szybki pasaż płynnej treści jelitowej, uboga flora bakteryjna oraz brak czynników bezpośrednio uszkadzających ściany jelita cienkiego sprawiają, że nowotwory w tej części przewodu pokarmowego występują rzadziej niż w innych odcinkach przewodu pokarmowego. Jak się objawia nowotwór jelita cienkiego? Rozpoznanie choroby nowotworowej jelita cienkiego jest trudne, ponieważ nie ma żadnych typowych objawów, wskazujących na chorobę nowotworową tej części przewodu pokarmowego. Dotyczy to zwłaszcza wczesnego okresu trwania choroby nowotworowej. Co więcej, w chwili obecnej, badania, które pozwalałyby rozpoznać chorobę nowotworową jelita cienkiego w sposób pewny nie są powszechnie dostępne. Jest to, niestety, przyczyną zbyt późnego często rozpoczęcia leczenia, co może oznaczać, że wycięcie nowotworu jelita cienkiego w czasie operacji będzie bardzo trudne. Szacuje się, że okres od pierwszych nietypowych objawów do rozpoczęcia leczenia wynosi średnio 8 miesięcy. Niepokojące objawy: Niedokrwistość z niedoboru żelaza może świadczyć o długotrwałym, tak zwanym utajonym krwawieniu z guza nowotworowego do światła jelita cienkiego. Nagłe pojawienie się i utrzymywanie przez dłuższy czas wzdęć, okresowe wymioty i zaparcia, brak stolca. Przyczyną powyższego zespołu objawów może być utrudnienie przepływu treści jelitowej. Jest ono wynikiem zamknięcia światła jelita cienkiego przez wzrastający guz nowotworowy. Inną częstą przyczyną zaburzenia przepływu treści jelitowej, spowodowanej chorobą nowotworową, jest wgłobienie jelit (czyli wciśnięcie się jednego odcinka jelita w drugi, w sposób przypominający wędkę teleskopową). Guz wyczuwalny w środkowej części brzucha dotyczy około 1 chorych. Jest to późny objaw choroby nowotworowej, wskazujący na duże rozmiary guza. Należy pamiętać, że obecność guza nowotworowego w brzuchu nie musi wiązać się z bólem. Nigdy nie wolno lekceważyć wyczuwalnych guzów w obrębie brzucha, każde podejrzenie ich występowania wymaga konsultacji lekarza. Krwawienie – nasilone krwawienie rzadko towarzyszy nowotworom jelita cienkiego. Krwawienie takie może jednak być objawem guza nowotworowego w jelicie cienkim i zawsze należy wykluczyć chorobę nowotworową jako przyczynę krwawienia. Nawracające bóle brzucha; szczególnie niepokojące są te bóle, których przyczyny nie udało się ustalić. W chorobie nowotworowej jelita cienkiego chorzy skarżą się na tępe bóle w środkowej części brzucha, które mogą promieniować do pleców. Ważne jest to, że pojawianie się bólów nie jest związane z jedzeniem, porą dnia ani aktywnością fizyczną. Przedziurawienie (perforacja) jelita cienkiego, o której świadczyć może nagły silny ból brzucha nieustępujący po lekach przeciwbólowych. Dolegliwości bólowe mogą zmniejszać się przy ograniczeniu ruchów, przyjmowaniu pozycji, która zmniejsza napięcie mięśni brzucha. Najczęściej chorzy przyjmują pozycję leżącą lub półsiedzącą, z nogami podkurczonymi. Obserwuje się wówczas szybkie pogarszanie się stanu ogólnego, odwodnienie, brak apetytu. Objawom tym towarzyszy wysoka gorączka. Utrata masy ciała – niezwiązana z wprowadzeniem diety odchudzającej, zmniejszeniem przyjmowania pokarmów albo wzrostem aktywności fizycznej. Co robić w razie wystąpienia objawów? Wszystkie wymienione powyżej objawy mogą, ale nie muszą wskazywać na chorobę nowotworową jelita cienkiego. Ich wystąpienie w każdej sytuacji wymaga wizyty w gabinecie lekarza rodzinnego, który podejmuje decyzje związane z ostatecznym rozpoznaniem przyczyn powstania opisanych objawów. Należy również pamiętać, że chociaż choroba nowotworowa jelita cienkiego występuje bardzo rzadko a jej symptomy są niecharakterystyczne, to wystąpienie wymienionych powyżej objawów wymaga konsultacji lekarskiej. Ich przyczyną mogą być również inne poważne choroby jelita cienkiego, na przykład choroba Leśniowskiego i Crohna. Pamiętaj! Nigdy nie wolno lekceważyć wyczuwalnych guzów w obrębie jamy brzusznej. Jak lekarz ustala diagnozę? Na wstępie należy zwrócić uwagę na to, że za zlecenie przedstawionych poniżej badań diagnostycznych odpowiedzialny jest zespół lekarzy. Do zespołu tego należy zaliczyć lekarza rodzinnego, jako lekarza pierwszego kontaktu, oraz specjalistów: gastroenterologa, chirurga i onkologa. Pacjent może spodziewać się wykonania większości z wymienionych poniżej badań. Prawidłowe rozpoznanie wymaga zebrania szczegółowych informacji na temat objawów choroby oraz zbadanie brzucha chorego. Badanie krwi: morfologia, próby wątrobowe, elektrolity, marker CEA. Badanie moczu ze zbiórki dobowej: kwas 5-hydroksyindolooctowy (5-HIAA) w przypadku podejrzenia rakowiaka. Badanie stolca: badanie na krew utajoną. Badania obrazowe: prześwietlenie jelita cienkiego z zastosowaniem środka kontrastowego, tomografia komputerowa, ultrasonografia jamy brzusznej. Badanie endoskopowe dwunastnicy, tak zwana duodenoskopia. Badaniem endoskopowym o małej inwazyjności, które stanowi przełom w diagnostyce chorób jelita cienkiego, jest badanie z zastosowaniem kapsuły endoskopowej. Jednakże, ze względu na wysoki koszt, nie jest ono jeszcze Polsce szeroko dostępne. Tabela 1. Najczęściej występujące formy nowotworów jelita cienkiego Nowotwory niezłośliwe (łagodne) Gruczolaki – występują jako polipy Tłuszczaki Nowotwory złośliwe Gruczolakorak – potocznie określany jako rak jelita cienkiego Rakowiak Chłoniak Mięsak Przerzuty nowotworów z innych narządów Każdy z wymienionych powyżej nowotworów jelita cienkiego należy do odrębnej grupy, co wiąże się z innym ryzykiem wystąpienia, innymi objawami, a przede wszystkim - odmiennym sposobem leczenia. Z tego powodu nowotwory te zostaną omówione osobno.

Jelito kręte , które jest ostatnim odcinkiem jelita cienkiego wychodzącym z jelita czczego. Jest również zwinięty w środku brzucha, a następnie kończy się w miejscu, w którym łączy się z jelitem ślepym jelita grubego. Jelito grube obejmuje: Jelito ślepe , które znajduje się w prawym dolnym obszarze brzucha. Wyrostek robaczkowy

Rak jelita cienkiego to najrzadziej diagnozowany nowotwór układu pokarmowego. Niestety, ze względu na rzadkość występowania, a także na niecharakterystyczne objawy i lokalizację, która utrudnia badanie, rak jelita cienkiego jest zwykle diagnozowany w zaawansowanym stadium rozwoju, co znacznie zmniejsza rokowania chorych. Jakie są przyczyny i objawy raka jelita cienkiego? Na czym polega leczenie tego typu nowotworu? Spis treściRak jelita cienkiego - przyczyny i czynniki ryzykaRak jelita cienkiego - objawyZobacz, jaka dieta zmniejsza ryzyko raka [WIDEO]Rak jelita cienkiego - diagnoza, leczenie i rokowania Rak jelita cienkiego to rzadko występujący nowotwór. Jeśli już jednak dochodzi do rozwoju patologicznych zmian, ponad połowa z nich występuje w dwunastnicy, a pozostałe pojawiają się w jelicie czczym i nieco rzadziej w krętym, najczęściej pod postacią gruczolakoraków, rakowiaków oraz mięsaków gładkokomórkowych. Zdecydowanie rzadziej w jelicie cienkim można znaleźć guzy stromalne oraz chłoniaki. Na rozwój raka jelita cienkiego najbardziej są narażone osoby między 50. a 60. rokiem życia. Rak jelita cienkiego - przyczyny i czynniki ryzyka Rak jelita cienkiego zwykle jest wynikiem przerzutów nowotworów innych narządów jamy brzusznej i miednicy, a jako guz pierwotny, czyli wywodzący się z jelita cienkiego, pojawia się zwykle u osób dotkniętych chorobami tego odcinka przewodu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespoły polipowatości, np. zespół Gardnera czy Peutz-Jeghersa. Ryzyko zachorowania na raka jelita cienkiego zwiększają także celiakia i wrodzony niepolipowaty rak jelita grubego. Rak jelita cienkiego - objawy Na raka jelita cienkiego składa się zespół niecharakterystycznych objawów, takich jak: niedokrwistość krwawienie do przewodu pokarmowego biegunka bóle brzucha Dopiero w zaawansowanym stadium rozwoju może pojawić się tzw. ostry brzuch, czyli zespół szybko rozwijających się objawów, takich jak twardy brzuch, wymioty, osłabienie perystaltyki jelit, zatrzymanie gazów i bardzo silne bóle brzucha. "Ostry brzuch" może być konsekwencją niedrożności albo przedziurawienia jelita. Zobacz, jaka dieta zmniejsza ryzyko raka [WIDEO] Co jeść, aby uniknąć raka? Rak jelita cienkiego - diagnoza, leczenie i rokowania Pacjenci, którzy skarżą się na niespecyficzne objawy raka jelita cienkiego, zwykle kierowani są na badanie endoskopowe górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Niestety, tego typu badanie, mimo że umożliwia bezpośrednią ocenę zmian w jelicie, może wskazywać na niespecyficzne zmiany zapalne lub zwyrodnieniowe, które mogą maskować i opóźniać postawienie właściwej diagnozy. Dlatego w celu rozpoznania i oceny stopnia zaawansowania nowotworu wykonuje się szereg badań. Poza badaniem endoskopowym przeprowadza się także badanie kontrastowe jelita cienkiego, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. W postawieniu ostatecznej diagnozy pomagają także arteriografia i scyntygrafia - badania, które wykorzystuje się w przypadku krwawienia do przewodu pokarmowego z niejasnego źródła. W przypadku zdiagnozowania raka jelita cienkiego, zwykle wykonuje się operację, której celem jest wycięcie jelita z okolicznymi węzłami chłonnymi. Obecnie prowadzi się badania nad skutecznością chemioterapii wielolekowej. Ze względu na rzadkość występowania, a także na niecharakterystyczne objawy i lokalizację, która utrudnia badanie, rak jelita cienkiego zwykle jest diagnozowany w zaawansowanym stadium rozwoju, co znacznie zmniejsza rokowania pacjentów. Pięcioletnie przeżycie ocenia się na 25 do 40 procent.

Nieswoiste choroby zapalne jelit a nowotwory. U chorych z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit głównym czynnikiem odpowiedzialnym za rozwój raka jelita grubego jest przewlekłe, źle kontrolowane zapalenie jelita grubego. Ryzyko wystąpienia tego nowotworu jest tym wyższe, im większy jest zasięg zmian zapalnych w jelicie grubym, i im

Guzy neuroendokrynne (NET) to rzadkie i nietypowe nowotwory, które mogą występować w różnych narządach i tkankach, jednak aż 70 procent z nich zlokalizowanych jest w przewodzie pokarmowym. Guzy neuroendokrynne dają niespecyficzne objawy, które mogą wskazywać na wiele innych chorób, w tym na astmę, nerwicę, wrzody żołądka, a nawet menopauzę. Jakie są rodzaje guzów endokrynnych i jakie dają objawy? Spis treściGuzy neuroendokrynne: hormonalnie czynne i hormonalnie nieczynneGuzy neuroendokrynne: rakowiakiGuzy neuroendokrynne: insulinomaGuzy neuroendokrynne: gastrinomaGuzy neuroendokrynne: glukagonomaGuzy neuroendokrynne: VIP-omaGuzy neuroendokrynne: somatostatinoma Guzy neuroendokrynne, inaczej nowotwory neuroendokrynne, w skrócie określane NET, to nowotwory dość rzadkie, a przy tym bardzo specyficzne. Przez to, że ich objawy mogą naśladować symptomy bardzo różnych chorób, trudno je rozpoznać, dlatego mogą rozwijać się latami. Często pacjenci, zanim postawiona zostanie prawidłowa diagnoza, leczeni są z powodu innych schorzeń, takich jak: wrzody przewodu pokarmowego, jelito nadwrażliwe, astma, rak płuca, a nawet alkoholizm, czy choroba psychiczna. Dojrzałe kobiety często wręcz ignorują objawy nowotworów neuroendokrynnych, podejrzewając wystąpienie menopauzy. Wynika to przede wszystkim z tego, że guzy NET występują bardzo rzadko, a lekarze nie mając z nimi na co dzień kontaktu w swoich gabinetach nie podejrzewają tego nowotworu. Mimo wzrostu wykrywalności guzów neuroendokrynnych przez ostatnie 20 lat, prawidłowa diagnoza wciąż stawiana jest zbyt rzadko – statystyki wykazują 3-5 przypadków na 100 000 mieszkańców. Tymczasem występują one znaczenie częściej. Świadczą o tym sekcje zwłok, podczas których wykrywa się guzy neuroendokrynne u 84 pacjentów na 100 000 mieszkańców. Choroba dotyczy osób dorosłych, najczęściej w szóstej dekadzie życia. Guzy neuroendokrynne zlokalizowane są w około 70 proc. w przewodzie pokarmowym i do 30 proc. w układzie oddechowym. Stanowią tylko 2 proc. nowotworów danego narządu. Poradnik Zdrowie: kiedy iść do onkologa? Guzy neuroendokrynne: hormonalnie czynne i hormonalnie nieczynne Guzy neuroendokrynne mogą wydzielać związki hormonalne, wówczas określa się je mianem hormonalnie czynnych. Znaczna część tych guzów nie produkuje wystarczającej ilości hormonów i/lub amin biogennych, aby dawać objawy kliniczne, dlatego nazywa się je guzami nieczynnymi hormonalnie. Guzy neuroendokrynne: rakowiaki Rakowiaki to najczęściej występujące guzy żołądkowo-jelitowo-trzustkowe. Stanowią połowę wszystkich guzów NET. W 90 procentach przypadków to guzy złośliwe, jednak początek choroby przebiega bezobjawowo. Wywodzą się w jelita cienkiego, najczęściej są nowotworami wyrostka robaczkowego. Ich wykrycie jest najczęściej przypadkowe przy okazji zabiegów operacyjnych z innych powodów. Objawy kliniczne, a tym samym wykrycie rakowiaka następuje w momencie, gdy jest to już zaawansowana postać nowotworu i pojawiają się przerzuty. Rakowiaki wydzielają serotoninę, która wywołuje objawy zwane "zespołem rakowiaka" – zaczerwienienie skóry, biegunki, trudności w oddychaniu, astma lub świszczący oddech, zastoinowa niewydolność serca, kołatanie serca, bóle brzucha, obrzęki. Guzy neuroendokrynne: insulinoma Insulinoma (wyspiak) to drugi co do częstości występowania guz neuroendokrynny. Występuje w 17 procentach przypadków. Wytwarza w niekontrolowany sposób insulinę, która może prowadzić do groźnych hipoglikemii, czyli znacznego obniżenia poziomu glukozy we krwi. Wśród objawów najczęstszymi są: bóle i zawroty głowy, zaburzenia koncentracji, widzenia, mowy, senność, silne uczucie głodu, wzmożona potliwość, niepokój i drażliwość. U około 30 procent osób występuje znaczny przyrost masy ciała. Z uwagi na niespecyficzne i często okresowe występowanie objawów wykrywany po kilku, a nawet kilkunastu latach. Guzy neuroendokrynne: gastrinoma Gastrinoma – występuje w 5 procentach przypadków NET1. Produkuje gastrynę, która prowadzi do objawów uporczywej choroby wrzodowej. Najczęściej występuje w postaci wielu guzków w ścianie dwunastnicy (40 procent przypadków gastrinomy) lub jako pojedynczy guz w trzustce (40 procent przypadków). W większości przypadków jest to nowotwór złośliwy. Nadmierne wydzielanie gastryny powoduje następujące objawy: uporczywa biegunka, owrzodzenia w nietypowych lokalizacjach – przełyk, jelito. Guzy neuroendokrynne: glukagonoma Glukagonoma występuje w 2 procent przypadków. To guz wydzielający glukagon, występujący w ogonie trzustki, jako pojedyncza, lita zmiana, dużej wielkości (nawet do 25 cm). Pierwszym objawem choroby może być hiperglikemia. Oprócz tego objawy glukagonomy to: rumień martwiczy na skórze, bóle brzucha, nudności, biegunka, szybka utrata masy ciała, anemia, zakrzepowe zapalenia żył głębokich i zatory tętnicy płucnej. Guzy neuroendokrynne: VIP-oma VIP-oma należy do rzadkich guzów neuroendokrynnych (1 procent)1. Zlokalizowana najczęściej w trzustce lub tkance zaotrzewnowej. Wydziela wazoaktywny peptyd jelitowy (VIP), który powoduje zespół objawów nazywany cholerą trzustkową. Charakteryzuje się on biegunkami ze znaczną utratą potasu i dwuwęglanów, hipokalemią (zbyt małymi ilościami potasu) w surowicy krwi i achlorydią (brakiem wydzielania kwasu solnego). Guzy neuroendokrynne: somatostatinoma Somatostatinoma stanowi 1 procent guzów neuroendokrynnych. W znacznej większości przypadków (75 procent) pojedynczy guz jest zlokalizowany w głowie trzustki. Wydziela somatostatynę, czyli hormon hamujący wydzielanie enzymów trawiennych. Wśród objawów choroby pojawiają się często biegunki, powiększenie pęcherzyka żółciowego, zaburzenia wchłaniania wapnia. Prof. dr hab. med. Marek Ruchała, Kierownik Katedry i Kliniki Endokrynologii, Przemiany Materii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Prezes Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego Pośród pacjentów NET większość, bo 60 proc. stanowią nowotwory czynnie hormonalne. Są to nowotwory typu midgut wydzielające serotoninę (rakowiaki) oraz guzy trzustki typu insulinoma (wydzielające hormon insulinę) i gastrinoma (wydzielające hormon gastrynę). Powodują one pojawienie się objawów w postaci napadowych biegunek, zaczerwień twarzy, czy też napadów hipoglikemii i nawrotowej choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Te niespecyficzne objawy, często są powodem błędnych rozpoznań (zespół jelita drażliwego, hipoglikemia reaktywna czy menopauza) co zdecydowanie wydłuża proces diagnostyczny często do 5-7 lat. Guzy neuroendokrynne rozwijają się powoli i nie dają żadnych objawów

Powikłania ze strony jelita cienkiego były stosunkowo trudne do rozpoznania ze względu na ograniczone możliwości diagnostyki radiologicznej i endoskopowej. Zmieniło się to dopiero w ostatniej dekadzie – po wprowadzeniu do praktyki klinicznej ednoskopii kapsułkowej oraz enteroskopii, w szczególności dwubalonowej.

na imię Krzysiek. U mojego 15 letniego koteczka Kolinka Weterynarz na Usg zdiagnozował raka jelita cienkiego w jednym miejscu twierdzi że jelito ma te ścianki grube i jest w nim jakiś płyn w nim .Objawy były takie że Kotek zaczął na początku wymiotować karmą a potem żółcią zastrzyk antybiotyk a za dwa dni jak nie pomogło i steryd w zastrzyku .Trochę pomogło ale na 4 dni zaczął nawet jeść i wydawało sie że jest OK,nawet na Usg wyglądało to lepiej ale dalej jelito nie pracowało w tej części jak stwierdził Wet. .Dziś znów niestety zwymiotował pomimo że podaję mu karmę RC Gastro załamany bo Wet. stwierdził że nie operuje jelit i nic się nie da zrobić czy ktoś może mi podpowiedzieć jakiegoś dobrego Weterynarza lub klinikę na Śląsku bo nie śpimy i płaczemy po nocach z Żoną o tego naszego Kolinka ,nie mówiąc juz o naszym 19letnim synu który pamięta go od zawsze w naszej rodzince. Doradcie proszę co mam robić czy jest

Kęs pokarmu wędruje do dwunastnicy, która jest pierwszym odcinkiem jelita cienkiego. Jest ono najdłuższym odcinkiem w układzie pokarmowym człowieka – mierzy ok. 8 metrów długości. W jelicie cienkim odbywa się końcowy proces trawienia składników pokarmowych, a następuje ich wchłanianie.

Witam, Obawiam sie ze mogę mieć raka jelita cienkiego - czy wynik markera CEA na poziomie 1,2 ( wrzesień 2014) i 0,6 (kwiecień 2015) moze mnie uspokoić? Dokucza mi ciągły bol w lewym podbrzuszu i pogłębiające sie oslabienie. Bardzo dziękuje za odpowiedz. KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu Przerost prostaty a rak Poziom markera jest prawidłowy. Objawy, które Pani podaje nie są związane z nowotworem jelita cienkiego. 0 Marker CEA nie jest markerem wybiórczym i charakterystycznym dla jakiegoś nowotworu. Wydaje mi się , że konieczna jest wizyta u lekarza rodzinnego , który ew. zleci badania lub skieruje do odpowiedniego specjalisty , zż 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Czy badanie markerem CEA wykryje raka jelita grubego? – odpowiada Prof. dr hab. Jarosław Leszczyszyn Wynik badań profilaktycznych markerów nowotworowych – odpowiada Lek. Zbigniew Żurawski Co oznacza wysoki poziom CEA? – odpowiada Lek. Michał Lenard Wynik markerów CA125 i CEA – odpowiada Judyta Samul-Jastrzębska Wynik badania CEA na poziomie 1,99 ng/ml – odpowiada Lek. Zbigniew Żurawski Wyniki badania markerów nowotworowych CEA – odpowiada Lek. Zbigniew Żurawski Co oznacza CEA 13,56 ng/ml? – odpowiada Lek. Zbigniew Żurawski Wzrastający poziom CEA – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt Podwyższony poziom markera CEA a nowotwór – odpowiada Lek. Marta Gryszkiewicz Poziom markera CA125 a nowotwór – odpowiada Aleksander Ropielewski artykuły OXnRnzV.

xf051w8o1v.pages.dev/378

xf051w8o1v.pages.dev/199

xf051w8o1v.pages.dev/366

xf051w8o1v.pages.dev/336

xf051w8o1v.pages.dev/55

xf051w8o1v.pages.dev/345

xf051w8o1v.pages.dev/113

nowotwory jelita cienkiego forum