The speaker opens the poem, ‘A Dream Within a Dream,’ by kissing the forehead of the dreamer, who had been dreaming for so long. It is time for the poet to bid farewell to the dreamer; for now, it is time for the dreamer to wake up from the dream within the dream. Let’s closely analyze all the lines from the first stanza.
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki Pocałunek Tobie dam! I gdy cię już Żegnać mam, To ci jeszcze Wyznam sam... W słowie Twym, Że dni moje Były snem; Ale choć Nadziei blaski Noc rozprasza, Czy dnia brzaski W wizji, czy na Jawie spłoną – Jest li przez to Mniej straconą? Wszystko to, co Widzę, wiem – Snem jest tylko... We śnie snem. W huku wód, Na morza brzegu, Stałem w szturmie Fal szeregu... I dzierżyła Moja ręka Piasku złotego Ziarenka. Tak ich mało! Patrzę na nie, Jak z mych palców W wód otchłanie Lecą... a mną Wstrząsa łkanie! Boże! Boże mój! W prawicę Czyż ich silniej Nie pochwycę? Czyż się jedno nie ocali Od tej bezlitosnej Fali? Wszystko to, co Widzę, wiem – Czyż jest tylko We śnie snem? Zobacz też: Przyśnienie w śnie - ten sam wiersz Edgara Allana Poe w przekładzie Józefa Czechowicza Annabel Lee at Wikisource. " Annabel Lee " is the last complete poem [1] composed by American author Edgar Allan Poe. Like many of Poe's poems, it explores the theme of the death of a beautiful woman. [2] The narrator, who fell in love with Annabel Lee when they were young, has a love for her so strong that even angels are envious. Strona główna » Quote » Edgar Allan Poe » „Czyż życie nie jest snem, który się śni we śnie?“ Tags: Powiązane cytaty Edgar Allan Poe (1809-49) was a pioneer of the short story form, but he was also an accomplished poet. Below, we’ve selected ten of Poe’s very best poems and offered a short introduction to each of them. ‘ The Raven ’. Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary, Over many a quaint and curious volume of forgotten lore—. Z pocałunkiem pożegnania,Kiedy nadszedł czas rozstania,Dziś już wyznać się nie wzbraniam:Miałaś rację - teraz wiem -Życie moje było snem,Cóż, nadzieja uszła w cień!A czy nocą, czyli w dzień,Czy na jawie, czy w marzeniu -Jednak utonęła w co widzisz, co się zda -Jak sen we śnie jeno strumieniem, w którym falaZ głuchym rykiem się przewala,Stoję zaciskając w dłoniZłoty piasek... Fala goni,A przez palce moje, ach,Przesypuje mi się piach -A ja w łzach, ja tonę w łzach...Gdybym ziarnka, choć nie wszystkie,Mocnym zawrzeć mógł uściskiem,Boże, gdybym z grzmiącej faliJedno ziarnko choć ocalił!...Ach, czyż wszystko, co się zda,Jak sen we śnie jeno trwa?tłum.: Włodzimierz Lewik Twoje emocje związane z wierszem ?From the same source I have not taken. My sorrow—I could not awaken. My heart to joy at the same tone—. And all I lov’d—I lov’d alone—. Then— in my childhood—in the dawn. Of a most stormy life—was drawn. From ev’ry depth of good and ill. The mystery which binds me still—. From the torrent, or the fountain—.
VKBEx6s.